1492 r. – po odkryciach Kolumba Hiszpanie natychmiast rozpoczęli kolonizację Ameryki oraz jej chrystianizację. W wyniku nawracania orężem na katolicyzm całkowicie wyginęły wielkie narody i cywilizacje: Majów, Tolteków, Azteków oraz Inków. Większość świątyń i wspaniałych budowli została zburzona. Na ich ruinach wzniesiono kościoły chrześcijańskie. Katoliccy rycerze pod przewodem kapelanów czynili z „pogan” niewolników lub mordowali całe wioski. Nieszczęśnicy ginęli w okrutnych torturach, jeśli nie chcieli uznać „panów krzyża”. Hiszpanie opatentowali np. wymyślny sposób użyźniania gleby pod zasiewy – Indianom, a zwłaszcza mniej przydatnym w pracy kobietom i dzieciom, otwierano szablami trzewia, a ich wnętrzności były nawozem... Warto dodać, że wspaniała kultura Inków czy Azteków swym dobrobytem i wspaniałością dorównywała krajom ówczesnej Europy. Krzyż jednak zwyciężył.

1493 r. Bulla papieska uprawomocniła deklarację wojny przeciwko wszystkim narodom w Ameryce Południowej, które odmówiły przyjęcia chrześcijaństwa. 1563 r. Ustalono, ze tradycja Kościoła jest ważniejszym źródłem objawienia od Słowa Bożego.

1521 r. – Marcin Luter pali publicznie bullę papieską w Wittenberdze. Luter odrzuca instytucję kościelną oraz całą hierarchię i większość katolickich obrzędów. W swoich pismach atakuje papiestwo i wzywa do uwolnienia się spod zależności Rzymu.

1550–1600 r. – Giordano Bruno, filozof włoski, popularyzator i kontynuator dzieła Kopernika. Prześladowany za filozoficzne i religijne poglądy dostał się w ręce inkwizycji i zginął w Rzymie spalony na stosie.

1559 r. – papież Paweł IV (1555–1559) wydał pierwszy indeks ksiąg zakazanych, na którym znalazły się najdonioślejsze dzieła myśli ludzkiej. 1562–1598 r. – krwawe wojny religijne we Francji między katolickim obozem królewskim a hugenotami.

1572 r. – noc z 23 na 24 sierpnia, znana jako „noc św. Bartłomieja”, w Paryżu i nie tylko. Za poduszczeniem papieża i jego nuncjusza Salviatiego, katolicka królowa Katarzyna Medici, matka Karola IX, króla Francji, namawia do pogromu hugenotów. Trzy dni i noce trwała rzeź, katolicy podżegani przez księży zamordowali ok. 70 tys. mężczyzn, kobiet i dzieci.

1598 r. – edykt nantejski, w którym Henryk IV ustala zasady pokojowego współżycia katolików i innowierców we Francji.

1609 r. – utworzenie Ligi Katolickiej z księciem bawarskim Maksymilianem na czele. Liga zawiązana została, aby dać odpór protestantom. W krótkim czasie doprowadziło to do wyniszczającej wojny trzydziestoletniej (1618), systematycznego niszczenia protestanckiej literatury, morderstw i pogłębienia ucisku religijnego.

1766 r. – na wolnym sejmie ordynaryjnym w Warszawie biskupi, Sołtyk i Załuski, wspierani przez intryganta – papieskiego nuncjusza Antoniego Eugeniusza Viscontiego – w iście katolickim duchu apelowali do zebranych, aby nie czynić żadnych ustępstw na rzecz innowierców. „Prowadzi was – przekonywał Visconti – jedna wiara, jedna siła, jedna idea. Winniście we wrogów waszych uderzyć jedną gromadą, zuchwalstwo ich odeprzeć wspólnym naporem”. Wpływ watykańskie-go dygnitarza na przebieg obrad był absolutny.

1793 r. – 7 listopada biskup Paryża, Gobel, staje przed konwentem, zdejmuje krzyż z piersi oraz pierścień z palca i oświadcza, że wraz z 11 kanonikami i kilkunastoma księżmi wyrzekają się „przestarzałego zabobonu”.

1823–1830 r. – w Państwie Kościelnym za rządów Leona XII i Piusa VIII odbywały się liczne procesy przeciwko uczestnikom tajnych stowarzyszeń rewolucyjnych. I tak na przykład tylko w 1825 roku wydano 508 wyroków skazujących.. 1832 r. – encyklika papieża Grzegorza XVI „Cum primum” do wyższego duchowieństwa polskiego, potępiająca powstanie w 1830 roku.

1850 r. – papież Pius IX (1846–1878) wrócił do Rzymu i objął ponownie rządy nad Państwem Koś-cielnym (jego głównym współpracownikiem był znany udziałowiec różnych afer, kard. Antonelli).

W „Państwie Kościelnym” w latach 1850–1855 wykonano ponad 90 wyroków śmierci na politycznych skazańcach. Natomiast w Bolonii w latach 1849–1855 aż 276.

1852 r. - Wprowadzono nabożeństwo majowe do N.M.P

1854 r. - Wprowadzono dogmat o tzw. niepokalanym poczęciu N.M.P.

1866 r. – alokucja „Luctnosum et nunquam” wygłoszona na tajnym konsystorzu jeszcze raz potępiła polski ruch powstańczy w 1863 roku.

1870 r. – w lipcu papież Pius IX (1846–1878) na zwołanym przez siebie soborze w Watykanie, uroił sobie (o tym szczególnym „przywileju” papieży mówiono już w XVI wieku na soborze trydenckim), że papieże są „nieomylni” i „fakt” ten został ogłoszony światu katolickiemu w formie dogmatu.

1870 r. – w sierpniu wybuchło w Rzymie powstanie przeciwko władzy papieskiej. Niebawem przeprowadzone w Wiecznym Mieście referendum o przyłączenie go do państwa włoskiego wykazało, jakim szacunkiem i autorytetem wśród rzymian cieszył się „Namiestnik Chrystusa”. Za odebraniem Rzymu „Nieomylnemu” głosowało 40 785 mieszkańców stolicy, natomiast za papieżem opowiedziało się „aż” 46 osób. Natomiast w całej prowincji rzymskiej przeciwko opowiedziało się 133 681 osób, a za papieżem – tylko 1057.

1891 r. – w sierpniu oszuści w sutannach wystawili w Trewirze „święte odzienie” (szatę), rzekomo należące do Chrystusa. Przez dwa miesiące przybyło ponad milion głupców-pielgrzymów, by oglądać „najdroższą pamiątkę” po Zbawicielu i napełnić setki skarbon.

1925 r. – w lipcu Watykan bezczelnie skierował do rządu Czechosłowacji ostry „protest” przeciwko narodowym obchodom pamięci Jana Husa, którego Kościół spalił na soborze w Konstancji 6 lipca 1415 roku.

1929 r. – papież Pius XI (1922–1939) po podpisaniu przez Stolicę Apostolską układów laterańskich z faszystowskimi Włochami oświadczył, że dla dobra Kościoła „gotów jest sprzymierzyć się nawet z diabłem”.

1930 r. – według oficjalnych statystyk, na 565 stałych obywateli państwa Watykan aż 220 było pod bronią w służbie papieża. Stanowi to prawie 50 proc. stanu osobowego „miasta mężczyzn”. Statystki przerażające, zważywszy że zmilitaryzowane Niemcy w czasie I wojny  światowej miały pod bronią tylko 12 proc. ogółu ludności!

1933–1939 r. – kardynał tysiąclecia, Wyszyński, jeszcze jako zwykły ksiądz i teolog był orędownikiem nazizmu i samego Hitlera, co znajdowało wyraz w redagowanych przez niego publikacjach.

1939–1945 r. – papież Pius XII (1939–1958) zachował „taktyczne” milczenie w sprawie zbrodni hitlerowskich w czasie II wojny światowej. Wydał m.in. specjalne orędzie do mieszkańców stolicy Anglii, aby nie mścili się na Niemcach za naloty Luftwaffe oraz bombardowania pociskami V-1 i V-2. Jego obłuda przekraczała wszelkie granice, bowiem niektóre części do rakiet V-2 były produkowane we Włoszech przez należące do salezjanów wytwórnie broni „Rasetti”. Poza tym Watykan był właścicielem m.in. zakładów materiałów wybuchowych Monteca-tini, a książę Giulio Pacelli, bratanek papieża Piusa XII, zarządzał zakładami Sogene di Roma, produkującymi gazy trujące i bomby napalmowe. O ukrywaniu zbrodniarzy hitlerowskich po zakończeniu wojny, zaopatrywaniu ich w fałszywe dokumenty, a następnie – przerzucaniu kościelnymi kanałami do krajów Ameryki Południowej, Watykan także nie pamięta.

1943 r. – Watykan udziela błogosławieństwa ukraińskim formacjom SS Galizien, pacyfikującm w czasie wojny wschodnie rubieże Polski.

1948 r. – wybucha wielka afera finansowa z udziałem najwyższych dygnitarzy Watykanu, którzy zarobili miliony dolarów na dostawach z UNRRA. Mózgiem tego przedsięwzięcia był prałat Cippico, złodziej, defraudant i oszust. Policja włoska ustaliła, że Watykan był największą centralą handlu za-graniczną walutą, a lewe transakcje przeprowadza-no za pośrednictwem zakonów, głównie z terenów Szwajcarii.

1950 r. – w Monachium przy Dachaustrasse otwarto katolicką szulernię pod nazwą Chrześcijańskie Ka-syno Gry. Była to pierwsza niemiecka filia między-narodowego holdingu Pacellich, rodziny prohitlerowskiego papieża Piusa XII.

1952–1957 r. – wielki skandal walutowy związany ze spekulacją cukrem sprowadzanym z Kuby. Głównym „akcjonariuszem” był zakon franciszkanów, ślubujący dobrowolne ubóstwo. Ci „biedacy” zainwestowali w to dochodowe przedsięwzięcie 4,5 mln dolarów żywej gotówki.

1970–1982 r. – Banco Ambrosiano, w którym udziały miał Watykan, był wielką pralnią pieniędzy pochodzących między innymi z prostytucji, dystrybucji narkotyków i związków z mafią sycylijską i amerykańską. W machlojkach miał udział arcybiskup Marcinkus, szef Banku Watykańskiego. Przed pociągnięciem do odpowiedzialność przez włoski wymiar sprawiedliwości chronił go osobiście Jan Paweł II.

1978 r. – po 33 dniach pontyfikatu został zamordowany papież Jan Paweł I. Za sprawców tej zbrodni uważa się katolicką mafię, czyli Opus Dei. Postanowiono, że papieżem zostanie Polak, gdyż słusznie kalkulowano, iż dziki fanatyzm nakaże jego rodakom iść ślepo za Kościołem.

2000 r. – chorwacki zbrodniarz wojenny, ludobójca i osobisty przyjaciel Hitlera, arcybiskup Stepanic, zostaje kanonizowany przez Jana Pawła II.

2002–2004 rok – światem wstrząsa afera pedofil-ska w USA. Jako pierwsi spośród polskich mediów podajemy jej szczegóły. Przez 30 lat za wiedzą biskupa Lawa (przyjaciela papieża) i innych hierarchów gwałcone były dzieci. Law zostaje przeniesiony przez papieża do Watykanu, gdzie pełni ważną funkcję.

966 - wprowadzenie chrześcijaństwa w Polsce. Chrześcijaństwo nie toleruje współistnienia innych religii, wierzeń i bogów. Zrazu spotyka się to ze zdziwieniem tolerancyjnego politeizmu Słowian. Niszczone są wszelkie oznaki rodzimej wiary. Na miejscach palonych świętych gajów i burzonych świątyń stawiano kościoły, w dniach świąt tradycyjnych wprowadzano święta kościelne, lokalne bóstwa zastępowano kultem świętych (np. Brygis św. Brygida). Jak podaje biskup Thietmar: `W państwie [polskim] lud wymaga pilnowania na podobieństwo bydła, i bata na podobieństwo upartego osła (...) Jeśli stwierdzono więc, że ktoś jadł po Siedemdziesiątnicy mięso [wielki post], karano go surowo poprzez wyłamanie zębów. Prawo Boże bowiem świeżo w tym kraju wprowadzone, większej nabiera mocy przez taki przymus, niż przez post ustanowiony przez biskupów" (VIII,2). Do końca XVIIIw proces ten zakończył się wyparciem ze świadomości społecznej całej słowiańskiej tradycji religijnej, która częściowo została zniszczona, a częściowo przeformułowana i wchłonięta do systemu chrześcijańskiego. 

V w. św. Augustyn twierdzi, że aborcja nie stanowi aktu zabójstwa. Aborcja zatem wymaga pokuty jedynie z powodu seksualnego aspektu grzechu.. Augustyn pisze: " nie można jeszcze stwierdzić z całą pewnością, że istnieje dusza w ciele pozbawionym czucia, gdyż nie jest ono w pełni uformowane, a zatem nie obdarzone zmysłami". 

593 r. - dla uzdrowienia finansów kurii poprzez sprzedaż odpustów, papież Grzegorz I wymyśla czyściec. Od tej pory bóg na sądzie ostatecznym nie stawia dusz po prawicy i po lewicy lecz po prawicy, po lewicy i po środku. W czyśćcu dusze zmarłych cierpią, dopóki nie spłacą długu lub nie zostaną wykupione przez ofiary żywych. Początkowo nieśmiało, rozpoczyna się handel zbawieniem. 

726 r. -z Dziesięciu Boskich Przykazań usunięto drugie, które brzmi:

"Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani z tych rzeczy, które są w wodach i pod ziemia. Nie będziesz się im kłaniał ani służył" Otwarło to drogę do handlu obrazami, szkaplerzami, krzyżami, posagami itp. Przykazań jednak musiało pozostać dziesięć. Kościół podzielił wiec ostatnie przykazanie, mówiące o niepożądaniu ani zony, ani osła, ani wolu, na dwie części.

"Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna litera, ani jedna kreska nie może być zmieniona w Prawie" [Jezus]

"Nawet gdybym ja przyszedł i próbował wprowadzić małą zmianę do tego, co podałem pierwotnie, niechaj będę przeklęty' [św. Paweł]